In the middle of nowhere… of zal ik zeggen Hollywood??
Maandagmorgen, lekker stressie in de auto op weg naar Gent voor het eerste danskamp dat ik geef met overnachting. Voor de meesten lijkt dit wel fijn, zo een weekje weg van thuis, maar ergens wordt mijn hartje toch kleiner per kilometer dichter bij de eindbestemming. Het Blosocentrum is moeilijk te vinden en door wat verkeerd te rijden, kom ik toch een paar minuten te laat. Van een goede start gesproken…
Aangekomen in het sportcentrum krijg ik meteen een groene T-shirt die duidelijk moet maken dat ik één van de monitoren ben op het kamp. Deze week zullen hier verschillende sporten worden gegeven waaronder volleybal, trampoline springen, omnisport, BMX en dans. Dat laatste gebeurt onder mijn begeleiding. Ik word achter een balie gezet waar alle dansers zich kunnen aanmelden. Dit is het eerste contact met mijn groep.
De dansgroep bestaat uit 22 meisjes. Allemaal super gemotiveerd om veel bij te leren. Kort stel ik me even voor en daarna vlieg ik er meteen in. Een sterke conditieoefening, een leuke oefening per twee, lenigheid en daarna beginnen wa aan de voorbereiding op een draai. Ik merk meteen al dat ieder ze niet verlegen zijn en zich volledig geven. Super tof om te zien en nog leuker om mee samen te werken. Na de hevige opwarming beginnen we aan de choreografie. Deze maakte ik op een geweldig nummer van Nicki Minaj, namelijk ‘Whip it’. De meisjes hebben het ritme en de pasjes meteen te pakken waardoor het resultaat me spontaan verbaast. Het is duidelijk dat ik met deze groep veel kan doen om er vrijdag een geweldig optreden van te maken!
Na het tienuurtje krijgen de meisjes nog een uurtje dans om de choreografie in af te werken. Na het middagmaal mogen we naar onze kamers. Helaas zullen we dit plan nog even moeten uitstellen, want wie zie ik daar plots voor mij staan?! KEVIN JANSSENS! De super mooie acteur uit verschillende series zoals ‘Vermist’ en films zoals ‘Koning van de wereld’. Ik droom niet, want heel de cast van ‘Vermist’ staat hier zo even voor mijn neus. Ze komen hier filmen! Hoe geweldig is dat niet?! Als ik ben bekomen van de ontmoeting met mijn favoriete acteur neem ik mijn groep opnieuw mee in de danszaal voor een nieuwe choreografie. Deze hebben ze net weer zo snel te pakken als de vorige.
Na het vieruurtje worden er keuzeactiviteiten aangeboden. Ik krijg de taak om een activiteit te leiden met Indiaanse pluimen. Zelf wist ik niet waarvoor deze dienden, dus liet ik de groep klassieke spelletjes spelen, maar dan met het nieuwe materiaal. Zo speelden ze ‘Tienbal’ (of zal ik zeggen ‘tienpluim’? J ) en baseball. Het zonnetje schijnt heerlijk hier in Gent, dus kan ik toch nog wat vitamine D ‘opslorpen’ in mijn huid. Nadien wacht er een geweldig avondmaal en daarna spelen we nog even ‘één tegen allen’. Tenslotte krijgen de kinderen nog even vrije tijd en gaan ze daarna slapen.
Eerste nachten zijn altijd de moeilijkste, dat zeggen ze toch en dat kan ik bevestigen. Een nieuwe omgeving, je kent niemand, een nieuw bed… Ver weg van thuis, in mijn geval dan toch. Mijn hartje is nog steeds klein, maar het is toch al iets groter aan het worden. Beetje bij beetje pas ik me aan. Aan de nieuwe omgeving en het vreemde dialect. Nu is het ook voor mij tijd om mijn oogjes te sluiten en naar dromenland te reizen. Want morgen om acht uur worden we aan de ontbijttafel verwacht. Klaar voor weer zo’n super toffe dag als vandaag.
Ben je benieuwd naar de dansjes? Stéphanie maakte nog een leuke videomontage.